O Tribunal Supremo confirma o indulto de catro policías declarados culpables de detención ilegal e malos tratos

Non aos indultos para torturadores

Londres/Vigo.- Amnistía Internacional expresa fonda preocupación ante o indulto parcial de catro policías locais declarados culpables da detención ilegal e malos tratos a Mamadou Kane, concedido polo Consello de Ministros no 2005 e confirmado polo Tribunal Supremo o 18 de xaneiro de 2008, ao desestimar o recurso presentado contra a súa concesión. Os catro axentes da policía local de Vigo (Galicia) foran suspendidos das súas funcións por un período de entre oito e dez anos, e condenados a penas de entre tres e catro anos de prisión por golpear, insultar e deter ilegalmente en marzo de 1997 a Mamadou Kane, residente en España de orixe senegalesa. Como consecuencia do indulto, os catro policías reincorporáronse aos seus postos en xaneiro de 2006 e nunca cumpriron as penas de cárcere.

Amnistía Internacional expresou en numerosas ocasións a súa preocupación polas torturas e outros tratos crueis, inhumanos ou degradantes (malos tratos) que cometen axentes encargados de facer cumprir a lei en España, así como ante o feito de que non se poña fin á impunidade efectiva dos responsables. Ao non garantir a prevención e a investigación exhaustiva dos actos de tortura e o castigo adecuado dos seus perpetradores, as autoridades españolas vulneran o dereito internacional de dereitos humanos.

Amnistía Internacional non é a única organización á que lle preocupan estes feitos. En 1996, o Comité de Dereitos Humanos da ONU, nas súas Observacións Finais sobre o informe presentado por España, observou con inquietude que “as autoridades públicas non sempre realizan investigacións sistematicamente e que, cando os membros desas forzas son declarados culpables de tales actos e condenados a penas de privación de liberdade, a miúdo reciben indultos, son excarcerados pronto ou simplemente non cumpren a condena”. Esta práctica foi criticada tamén polo Comité contra a Tortura da ONU na súa decisión do 2005 sobre o caso de Kepa Urra Guridi, na que declarou que a redución das penas e a concesión de indultos a tres membros da Garda Civil declarados culpables de torturas violaba o artigo 4 da Convención contra a Tortura (que obriga ás autoridades a garantir que os actos de tortura son castigados con penas adecuadas que teñan en conta a gravidade do delito).

No informe de Amnistía Internacional titulado España: Sal na ferida. A impunidade efectiva de axentes de policía en casos de tortura e outros malos tratos, publicado en novembro de 2007, afírmase que a concesión de indultos a funcionarios encargados de facer cumprir a lei declarados culpables de malos tratos contribúe, entre outros factores, á impunidade efectiva dos funcionarios encargados de facer cumprir a lei responsables de violacións de dereitos humanos. Pola súa banda, o informe de Amnistía Internacional de 2004 titulado España: Acabar coa dobre inxustiza. Vítimas de tortura e malos tratos sen reparación contén máis exemplos de casos nos que o goberno concedeu o indulto a axentes de policía declarados culpables de malos tratos, incluídos casos nos que devandito indulto foi concedido en contra da recomendación do tribunal que impuxo a condena.

Amnistía Internacional considera profundamente preocupante que a medida adoptada polo Consello de Ministros ilustra o feito de que o goberno non transmite unha mensaxe clara aos funcionarios encargados de facer cumprir a lei, e á opinión pública en xeral, de que os malos tratos a detidos están absolutamente prohibidos e serán obxecto de investigacións e de sancións penais e disciplinarias.

Amnistía Internacional pide ás autoridades españolas que adopten as medidas oportunas, en cumprimento das normas legais internacionais, para garantir que as persoas responsables de actos de tortura e outros malos tratos son axuizadas e sancionadas adecuadamente en todos os casos.

Información xeral

O 16 de marzo de 1997, catro policías locais detiveron en Vigo (Galicia) a Mamadou Kane, vendedor ambulante de orixe senegalesa. Mamadou Kane declarou que en lugar de levalo á comisaría de policía para comprobar a súa identidade, conducírono a unha zona cerca do campus universitario de Marcosende, onde, segundo di, déronlle unha malleira, proferiron insultos racistas contra el, ameazáronlle de morte e dixéronlle que ían expulsalo de España se insistía en presentar unha denuncia contra a policía.

O 19 de abril de 1999, a Audiencia Provincial de Pontevedra condenou aos catro policías locais a penas de privación de liberdade por detención ilegal e a dúas deles tamén por malos tratos, aínda que declarou que non había probas suficientes de que os axentes proferisen insultos racistas contra Mamadou Kane. Un dos policías foi condenado a catro anos de prisión, e os outros tres a sendas penas de tres anos. Tamén foron condenados a penas de entre oito e 10 anos de inhabilitación absoluta para ocupar cargos públicos e a abonar unha indemnización a Mamadou Kane. Con todo, no 2005, o Consello de Ministros indultó aos catro policías condenados.

www.es.amnesty.org